22 Temmuz 2014 Salı

KÖY YANAR, DELİ TARANIR

Gündem yürekleri  yakarken, benim yaptığıma  bu atasözü çok uygun.

Her insan kendini rahatlatmak için farklı şeyler yapar. Benim terapim de bu şekilde.

  

Parçaları yerleştirmem pek kolay olmadı. Bu işin ustaları ince hesaplar yapıyor, taslak hazırlıyor ve buna göre kesecekleri adedi belirliyor(sanırım). Ben 9 gömlekten ne kadar çıktıysa, üç kişiye bölüştürdüm. Renk ve desenler karman çorman yerleştirildi. Aralara minik nakışlı parçalar kattım. 


Şeritler haline getirdim. Yarın(inşallah) şeritleri birleştireceğim. Bundan kopya çekeceğim için, kızlarınki daha hızlı ilerler.

Şimdi sırtımı-belimi dinlendirirken, tığ işine devam..

4 yorum:

  1. bende iftar sofralarına bakıyorum sonra
    içimden aynı şeyi diyorum
    sonra oyalanacak birşey bulamadığım için gene başa sarıyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben televizyon açmıyorum epeydir. Arada bilgisayarda film izliyorum o kadar.
      İnsan eli kolu bağlı olunca neye saracağını bilemiyor işte :(

      Sil
  2. Çok güzel olmuş. Bu projenden hep söz ederdin şimdi de gerçekleşti ne kadar güzel Ecekuşummm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bitirebildiğimde nasıl olacak bakalım..O gömlekleri keserken pek zorlandım ama hatırası sarıp sarmalayacak işte..

      Sil